වැහි කිරිල්ලි........

කුරැලු ලෝකෙ වැහි කිරිල්ලී ගැන කියවෙන්නෙ බොහොම අඩුවෙන්.blog එකට නමක් හිතද්දි මේ නම මතකයට ආවේ අහම්බෙන්.අවුරැදු 21ක් ජීවත් වුනාට වැහි කිරිල්ලි ගැන දැන ගත්තේ ඊයේ පෙරේදා.වැහි කිරිල්ලි බොහොම ආඩම්බරයි ලු.අනික් කුරැල්ලෝ තිබහක් ආවහම දිය කඩිති ,මඩ කඩිති වලින් පිපාසාව නිවා ගත්තට වැහි කිරිල්ලි එහෙම නෑලු.අහසින් දිය පොදක් වැටෙන කල්ම බලාගෙන ඉන්නවා පිපාසාව සන්සිදුව ගන්න.මේ හැම දෙයක්ම මට කීවෙ ජීවිතේ මට හමු වුණ අපුරැ මිනිසෙක්.ජීවිතේ නොමි‍යෙන ලෙසට තැන්පත් වුණ එ කතාව නිසයි blog එක ලෝකේ දාහක් වචන අතරින් වැහි කිරිල්ලි වුණේ.වැහි කිරිල්ලී හා මම එක්ක බැදුණ තව අතුරැ කතා තිබ්බත් වැහි කිරිල්ලී ව තේරැම් ගන්න මම ඉඩ හරිනවා.කවදාහරි නිදහස් මොහොතක මේ පද අතරේ හැංගුන කතාව තේරැම් ගන්න.


වැහි කිරිල්ලි........
අහස රිදවා කදුළු ඉල්ලා
කෑ ගසා හඩනා
දුර අහසේ සැරිසරනා
සසල කර සිත නැගෙන දුක් ගී
හඩ හඩා ගයනා
ඔබයි මා සිත අහසේ රදනා
වැහි කිරිල්ලී........

මොහොතක ට හෝ අවසානයේ
පිපෙනු දුටුවෙමි
සෙනෙහසේ
අසෙනිය මල්........
කෙසේ නම් මා ඔබ රකින්න ද
ලියු කවිකම් නෙතු බරද මේතරම්........

උදා නොවුවද වස්සානයේ
පිපෙනු දුටුවෙමි
සෙනෙහසේ
අසෙනිය මල්........
කෙසේ නම් මා නොවිද යන්න ද
සුවද මල් නම්
සිත වසග වෙනවා නම්........

පද ඉන්ද්‍රසිරි සුරවීරගේ......