වැහි කිරිල්ලී

Sunday, July 4, 2010

ආදරණීය ‍යෙහෙළිය ට......

සන්වේදී හිතැත්තෙකු ට යුද ජයග්‍රහණයකින් උන්මාදයට පත් විය නොහැකි ය. මන්ද එසේ සතුටින් ආළෝලනය වන සිතට කදුළු බිදුවක අමිහිරි වේදනාව නොපෙනෙණ හෙයිනි.පටු සීමා මායිම් බිද හෙලමින් යුද්ධය නිසාවෙන් සිය ආත්මය අහිමි වූවන්ගේ ජීවන ගීතයේ ස්වර සර හැදිනීමට සන්වේදී හිතැත්තෙකු ට හැකි විය යුතු ය.වෙඩි ප්‍රහාර, ප්‍රතිප්‍රහාර නොකඩවා සිය ජීවිතය මතට පතිත වන තෙක් කිසිත් කර කියා ගත නොහැකිව බලා හිදි අවතැන් වූ ජීවිත මම ආදරයෙන් වැළද ගමි.මගේ ජාතිය, ආගම,ලෙයෙහි පාට නොබලන්න.ඇවැසි වන්නේ ඔබට සහෝදරත්වයේ උණුසුම් ම ආවරණය ලබා දීම පමණි.එකම සම බිමක, එකම මිනිස් පවුලක ඉපිද ජීවත් වීමේ පරම අයිතිය අහිමි වූවන්ගේ විලාප දෙන ආත්මය අපගේ ජයග්‍රහණයේ ය‍ශෝරාවය නොවේ.ජාතිය නිසා කිසිවෙක් ත්‍රස්තවාදීයෙක් ලෙස සැළකීම මුග්ධ සිතුවිල්ලක් මිස අන් කවරක් හෝ නොවේ.

(සැ.යු .... ජීවිතය මතට පතිත වූ දරැණුතම කම්පනයක් හමුවේ වැහිකිරිල්ලීය ගේ තෙළිතුඩ නිහඩ විය.)